Blogia
Spleen

Manifesto for futurism

Manifesto for futurism Desquiciado. Completamente desquiciado. Me salen brazos por los ojos para aporrear mi teclado. Yo soy dos ojos sangrantes que vuelan cual satelites alrededor de mi alienada cabeza. Grito, lloro, rio, me enfado... Me enciendo y me apago interminentemente. Voy de un lado al otro del ser con los movimientos de una Juana la Loca por un tablero de ajedrez. Las puertas se levantan a mi paso, surgiendo entre los campos blanco y negros.
abcdefgjklmnopqrstuvw....pero donde han ido a parar h e i? y la y, la x y la z? Que ha pasado? Como he podido olvidarlas? Ha sido deliberado?
Si. Han sido las manos que salen de mis ojos. Saco la lengua para cortarlas y cuando consigo lamerlas...empiezan a sangrar. Mi saliva es acido destructor....
Huele a carne quemada. La carne quemada entra por mi nariz. No consigo expulsarla. Tendré que borrar mi memoria para expulsar ezse olor. Es como la primera vez que pruebas la sangre y no consigues librarte de ese sabor a oxido que te acompaña durante días. Incluso cuando creías que lo habías neutralizado...vuelve. Y así pasa con el olor a carne quemada. Donde están mis ojos? Quiero ver lo que me están haciendo.
Lo exigo. Es un derecho constitucional. Y que? También quiero saber quién soy. Lo exigo. Cual es mi identidad? De quién son los brazos que me salen por los ojos? Bueno...ya no queda mucho brazo... ahora más bien parece una brocheta de pollo... es mi derecho contitucional!!
Un momento, como he podido verlo? Lo de los brazos digo. No es por el olor... porque no huele como el pollo a l'ast. No...
Ahh, claro...es verdad. había olvidado que mis ojos vuelan alrededor de mi cabeza.
Estoy loco?
Tal vez.
Bienvenido a mi circo.
La camara dispara una foto mientras el ratón del ordenador intenta ahorcarme,,,y mis brazos desechos, los que me han salido de las cuencas de los ojos, intentan en vano escribir algo con el teclado. Lástima que se les hayan fundido los dedos. La impresora saca una copia que aparece por un pantalla que lanza rallos contra su enemiga del televisor. Menos mal que la bombilla está ahí para poner orden. Ella tiene su integridad. Se ha pasado años luchando contra tropas enteras de tubos fluorescentes organizados... Si señor. Menuda es la bombilla.
Igual en halloween me ponen una dentro. Así, si me arrancan algunos dientes, pareceré una calabaza.
Por cierto, las manos que me saliron de los ojos escribieron:

whjrhhrf hrhfhjfuyrh uo4hfo rhrhrip owejfiop wejfljguihtughi bedjjcnkovmi ojfpofgreyteyuge utrerqjk tp gejrptgj wjgijo pajrjke aújr´pegrja{a{egfñ kflgnbnjd bvbsd yifh seuihtro wrht uyh rhjpigoh utohjgpioe hg u ohj goipuiro eh atrouih rh uieh ruthru ihtuirhuighrui ghmigb,ghbuitt hbguithu ichiugh ug hu ihgui hgm uihmu h,ioerhfuopwrhmutirh uityhu irhgui chmduhzu,i o48753 84751789 05481075890 1845781 05 08906786 7896701 7590176'917 85049176901847590847698 67893567y109y hoichuieh guirht guig ci urgt g uiyh tcuinyuih tui ryhui ghrmcuihbncjhjiro whjkrowrhu meujisdhjiwemwe

Interesante, verdad?

0 comentarios